17.06.2018 - 11 Niedziela Zwykła, rok B

Z Ewangelii według świętego Marka

Jezus mówił do tłumów: "Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.
Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo". Mówił jeszcze: "Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu". W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Czy królestwo Boże znamy?

Do czego je porównamy?

Małe nasiono bierzemy,

A następnie je siejemy.

Ziemia z siebie plon wydaje,

Z niczego wielkim się staje.

Każdy rolnik się raduje,

Gdy czas żniwa następuje!

Czy królestwo Boże znamy?

Do czego je porównamy?

Wpierw gorczycy ziarnko małe,

Z niego drzewo wielkie całe!

Ptaki z niego korzystają,

W jego cieniu gniazda mają.

Królestwo w nas jest wszczepione.

Czy zostanie powiększone?

Czy się będzie rozwijało?

Gdy się będzie o nie dbało,

To tak właśnie postąpimy,

Do nieba się przybliżymy.

Tego życzę Wam i sobie,

Teraz koniec rymu robię!

x. P. 3.