Z Ewangelii według świętego Mateusza
Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski".
Gdy skrzywdzeni zostaniemy,
Od razu odpłacać chcemy.
Ząb za ząb, oko za oko?
Nie, to nie jest pomysł spoko!
Ktoś w policzek uderzony?
Drugi ma być nadstawiony!
Gdy człek szaty potrzebuje,
To na płaszcz też zasługuje.
Bliźni zmusza do kroczenia?
Chciejmy kroków podwojenia!
Prośby współbraci spełniajmy,
Tym w potrzebie pożyczajmy!
Bliskich kochać się staramy,
Przeciwników odtrącamy.
Mamy jednak ich miłować
I modlitwą obejmować.
Koleżanko i kolego!
Nasz Pan Bóg kocha każdego!
Darzy słońca promieniami,
Ale też deszczu kroplami.
Jeśli tylko tych kochamy,
Od których wzajemność mamy,
Czy nagrodę dostaniemy?
Doskonale o tym wiemy:
Celnicy oraz poganie
Znają to postępowanie.
Człowiek ma być doskonały,
Aby wszedł do Bożej chwały.
Trwajmy w prawdziwej mądrości,
Uczmy się Bożej miłości.
Pan lituje się nad nami,
Bądźmy więc Jego uczniami!
Sław ma duszo Pana mego,
Zawsze święte imię Jego!
x. P.3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz