Z Ewangelii według świętego Łukasza
Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom". A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec". Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła".
Koleżanko i kolego!
Jezus do miasta świętego,
Jeruzalem, pielgrzymował.
Kiedy w drodze się znajdował,
Wtem trędowaci przybyli.
Oni w dziesięciu prosili
Mistrza o ulitowanie.
Spełniło się ich wołanie.
Chrystus nakazał tym panom:
„Pokażcie się wnet kapłanom!”
Gdy się w trasie znajdowali,
To oczyszczenia doznali.
Sytuacja niespotykana:
Tylko jeden wielbił Pana,
Przyszedł złożyć dziękczynienie,
Z Samarii miał pochodzenie.
Jezusa to zasmuciło,
Przecież ich dziesięciu było…
Czy rodacy zapomnieli,
Dzięki komu zdrowie mieli?
Zbawca chwalił przybyłego,
Wiara uzdrowiła jego.
Czy my Bogu dziękujemy,
Kiedy coś otrzymujemy?
W naszym życiu trądem grzechy,
Żaden powód do uciechy.
Pan uzdrawiać pragnie stale,
Czyni to w konfesjonale.
Korzystajmy z oczyszczenia!
Na tym kończę. Do widzenia!!!
x. P.3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz