Z Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie.
Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli.
Niech się każdy o tym dowie,
Że Piotr, Jakub – ci uczniowie,
Oni wraz ze świętym Janem
Na górę szli ze swym Panem.
Chrystus stanął przemieniony,
Wygląd Jego odmieniony.
Eliasz, Mojżesz obok stali,
Wtedy z Mistrzem rozmawiali.
Apostołów zaskoczyli,
Ci się nawet przerazili.
Jeszcze nie minęła trwoga,
Gdy dał słyszeć się głos Boga,
Że to Syn umiłowany,
Głos Jego ma być słuchany.
Gdy jaśniała Pańska chwała,
Szata Mistrza była biała.
Kiedy chrzest otrzymujemy,
Białą szatę przyjmujemy.
Przypomina o czystości
I o pierwotnej świętości.
Niestety kiedy grzeszymy,
Szybko serca swe brudzimy.
Potrzebne jest serca „pranie”.
Dzięki Ci za spowiedź, Panie!
Tam nasze życie przemieniasz
I z grzeszników w świętych zmieniasz.
We Mszy mamy umocnienie.
Tam poprzez przeistoczenie
Ciebie przyjmować możemy,
Umocnieni zostajemy.
Otwierajmy się na Pana,
Jego moc jest niesłychana!
Niech dokona przemienienia
W naszych sercach. Do widzenia!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz