Zanim Triduum zaczniemy,
Je przeanalizujemy.
Najpierw powiedzieć należy
O czwartkowej Mszy wieczerzy.
Jezus uczniom nogi myje,
Piotr zaskoczenia nie kryje.
Protestuje początkowo.
Wszystko zmienia Mistrza słowo,
Czyli Jego tłumaczenie:
Nakazuje On służenie.
Eucharystię ustanawia
I każdego z nas namawia,
Byśmy w niej uczestniczyli,
Jego ciałem się karmili.
Potem piątek następuje.
Pan swe życie ofiaruje.
Dla nas okrutnie męczony,
Przez swych rodaków jest lżony.
Nim swe życie On oddaje,
Janowi swą Matkę daje.
Staje się Matką Kościoła,
„Wykonało się!”, Pan woła.
Do grobu się udajemy,
Chrystusa adorujemy.
Sobota symbolizuje,
Że do piekieł Mistrz zstępuje.
Znów do grobu przychodzimy,
Także pokarmy święcimy.
Tak nadchodzi noc paschalna,
Toż to sprawa naturalna!
Liturgia ma wiele treści,
Bowiem zmartwychwstanie wieści.
Z tego faktu się cieszymy,
Wszystko procesją kończymy.
Kolejnego dnia, w niedzielę,
Mszy w parafiach mamy wiele.
Na jedną z nich przybywamy,
Zmartwychwstałego kochamy.
Wie to młody, wie i stary:
Najważniejsze dni dla wiary.
Niech każdy z nas je docenia.
Na tym kończę. Do widzenia!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz