Z Ewangelii według świętego Łukasza
Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”. Pytali go też i żołnierze: „A my, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie”. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.
W świątyniach róż przywdziewamy,
Powód do radości mamy.
Coraz bliżej przyjście Pana,
Chwila tak oczekiwana.
Do Bożego Narodzenia
Ponad tydzień. Kto docenia
Adwent – czas przez Kościół dany.
Dobrze jest wykorzystany?
Tłumy Jana okrążają,
Pytają, co czynić mają.
Dzielić trzeba się z biednymi,
No i żywnością z głodnymi.
Nie brać więcej, niż potrzeba,
Aby dostać się do nieba.
Kiedy lud patrzył na Jana,
Chciał w nim dostrzec swego Pana.
Chrzciciel wnet się zorientował,
Te pogłoski zdementował.
On Zbawcy drogę toruje,
Na Niego przygotowuje.
Niechaj każdy Jana słucha:
Jezus ochrzci w mocy Ducha
I powiedzmy sobie szczerze:
On także pszenicę zbierze,
Ale plewy w ogniu spali.
Czy będziemy się Go bali?
Wszystko zależy od życia,
Czy coś mamy do ukrycia.
Gdy dobrze postępujemy,
Przestraszeni nie będziemy,
Lecz tryskali wciąż radością,
Czekając z wielką ufnością
Na ponowne przyjście Pana
W chwili, która jest nieznana.
Świętość – dla każdego rola,
A nad głową aureola!!!
x. P.3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz