Z Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?
Jezus odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem oraz: Nadszedł czas. Nie chodźcie za nimi. I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec. Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie. Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.
Ewangelia jest dziś śliczna,
Rzeknę: eschatologiczna.
Wpierw dla Żydów zasmucenie,
Dlatego że Pan zburzenie
Jeruzalem wkrótce wieści.
Uczniom w głowach się nie mieści,
Więc o znaki zapytują
I odpowiedź otrzymują.
Niech się żaden z nich nie dziwi,
Przyjdą prorocy fałszywi,
Będą wojny i przewroty,
A także inne kłopoty:
Ziemi trzęsienia wystąpią,
Głód, z nim zaraza nastąpią.
Będą też na niebie znaki,
Za wiarę wsadzą do paki.
Jednakże prześladowania,
To czas wiary próbowania.
Zbawca obdarzy wymową,
Wróg się przerazi tą mową.
Najbliżsi będą zdradzali,
Przeciwnikom wydawali.
Jeśli Panu zaufamy,
Sprawy te mężnie przetrwamy.
Siostry, bracia! Dnia pewnego
Będzie koniec świata tego.
Cóż każdego wtedy czeka?
Oby niebo dla człowieka!
Na nie trzeba zapracować,
Czyli z Mistrzem współpracować.
Chciejmy życie swe ocalić,
By w wieczności Boga chwalić!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz