Z Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem
żydowskim, wybaw sam siebie. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski. Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.
Wie to mama, wie też tata:
Jezus Królem jest wszechświata!
Gdyby pytał ktoś: dlaczego?
Bo On Bogiem jest kolego!
Także z krzyża Pan króluje,
Raj złoczyńcy obiecuje.
Zbawcę władcą nazywamy,
Czas niezwykły przeżywamy.
W kościołach się zgromadzimy,
Akt szczególny odmówimy.
Powiem więcej tymi słowy:
To akt jubileuszowy!
Pana Królem uznajemy,
A przy tym się poddajemy
Jego prawu. Zawierzamy
Ojczyznę i poświęcamy
Mesjaszowi naród cały,
Ma on żyć dla Jego chwały.
Nie chciejmy żyć nigdy w błędzie!
Króluj Chryste zawsze, wszędzie!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz