Z Ewangelii według świętego Mateusza
W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie . Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki. Sam zaś Jan nosił
odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy. A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym.
Mamy dziś Chrzciciela Jana,
Który zapowiada Pana.
Przed Bogiem ścieżki prostuje,
Do świętości nawołuje.
Tłumy do niego ciągnęły
I w Jordanie chrzest przyjęły.
Chrzciciel nie bał się niczego.
Napominał uczonego,
Gdy była taka potrzeba,
By mógł dostać się do nieba.
Ten, kto nie chce nawrócenia
Doigra się potępienia.
Jana nie naszła pokusa,
By był większy od Chrystusa.
Widział w Nim Syna Bożego,
Od siebie potężniejszego.
O Nim rzekł Jan, co był zuchem,
Będzie chrzcił ogniem i Duchem.
Dobrzy będą ocaleni,
A źli do ognia wrzuceni.
A gdzie my się znajdujemy?
Czy za Panem wciąż idziemy?
Czy się ciągle nawracamy?
Może mówiąc, że czas mamy
Wciąż jeszcze w grzechu żyjemy?
Co jeśli nagle umrzemy?
Życie to Adwent – czuwanie.
Czyste serca daj nam Panie!!!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz