25.03.2018 - Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, rok B

Z Ewangelii według świętego Marka

Gdy się zbliżali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów i rzekł im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział.
Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj! A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: Pan go potrzebuje i zaraz odeśle je tu z powrotem. Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je, a niektórzy ze stojących tam pytali ich: Co to ma znaczyć, że odwiązujecie oślę? Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im. Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!

Już nadchodzi moment krzyża,

Do Jeruzalem się zbliża

Pan. Rozmawia On z uczniami:

„Idźcie do wsi, tej przed wami.

Tam osiołka zobaczycie,

Do mnie go przyprowadzicie.

Gdy zapytają dlaczego,

Mówcie: dla Pana waszego.

Uczniowie tak postąpili,

No i zwierzę pożyczyli.

Ci, którzy o to pytali

Odpowiedź otrzymywali.

Płaszcze na osła rzucono

I Chrystusa prowadzono.

Ci, którzy Go poprzedzali

Głośno: „Hosanna!” wołali.

Drogę pokryli płaszczami

Oraz z pola gałązkami.

A czy my kochamy Pana,

Hołd oddajemy już z rana?

Jest nam powodem radości,

Czy jak dla niektórych złości?

Każdy z nas na pychę chory,

Jezus uczy dziś pokory.

Uczmy się więc uniżenia,

W miłości innym służenia.

Weźmy do kościoła bazie,

Na tym kończę dziś. Na razie!

x. P. 3.