14.10.2018 - 28 Niedziela Zwykła, rok B

Z Ewangelii według świętego Marka

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, zaczął Go pytać: "Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" Jezus mu rzekł: "Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg.
Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę". On Mu odpowiedział: "Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości". Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością i rzekł mu: "Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną". Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. Wówczas Jezus spojrzał dookoła i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno tym, którzy mają dostatki, wejść do królestwa Bożego». Uczniowie przerazili się Jego słowami, lecz Jezus powtórnie im rzekł: "Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego". A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: "Któż więc może być zbawiony?" Jezus popatrzył na nich i rzekł: "U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe". Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: "Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą". Jezus odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym".

Nasz Zbawiciel dnia pewnego

Spotkał człowieka młodego.

On to upadł na kolana,

Zaczął pytać swego Pana

W jaki sposób żyć potrzeba,

Aby dostać się do nieba.

Nawiązując do pytania

Mistrz wymieniał przykazania.

Młodzieniec rzekł w swej śmiałości,

Że przestrzega od młodości. 

Chrystus nad nim się miłuje,

Mówi: jednego brakuje.

To fakt majątku sprzedania

I ubogim go rozdania.

Gdy się na to zdecyduje,

Niech za Mesjaszem wędruje.

Młodzian odszedł bez radości.

Miał zbyt wiele posiadłości

Do których był przywiązany.

Wtedy Jezus zatroskany

Rzekł: „Ku Królestwu Bożemu

Trudniej iść jest bogatemu”.

Każdy uczeń przerażony

Pyta: „Któż będzie zbawiony?”

Piotr mówi do Pana swego,

Wszystko zostawił dla Niego,

Tak jak i inni uczniowie.

Wtedy to Pan im odpowie,

Że ten, który Go miłuje

I z wszystkiego zrezygnuje,

Aby za Nim maszerować,

Niebem będzie się radować.

Jakie nasze nastawienie,

Co największe ma znaczenie?

Nad wszystko Boga kochamy,

Czy coś cenniejszego mamy?

Sobie coś rezerwujemy,

Czy też życie Mu dajemy?

Cali Mu się powierzajmy,

Na sto procent oddawajmy.

Wtedy zbawienie nas czeka,

Skarb największy dla człowieka.

x. P.3.