sobota, 13 kwietnia 2019

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, rok C


Z Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł.
Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj! A gdyby was kto pytał: "Dlaczego odwiązujecie?", tak powiecie: "Pan go potrzebuje"». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno:

«Błogosławiony Król,
który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie
i chwała na wysokościach».

Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!» Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».



Siostry i bracia kochani!
Gdy Mistrz był obok Betanii,
Wtedy miał pewne życzenie.
Dał dwóm uczniom polecenie,
Aby do wsi się udali
I w niej oślę odwiązali,
Do Niego przyprowadzili.
Gdyby ludzie się dziwili,
Że się zwierza tak traktuje,
Mają rzec: „Pan potrzebuje!”
Tak się stało, przyjaciele.
Zapytali właściciele.
Uczniowie płaszcze wrzucają
Na osła. Pana sadzają.
Tłum wzdłuż drogi wiwatuje,
Każdy człowiek się raduje.
Drogę Zbawcy ślą płaszczami,
Witają Go okrzykami.
Jako króla Go traktują,
Cześć i chwałę okazują.
Przeciwnicy są zgorszeni.
Mówią Panu poruszeni,
By On zabronił krzyczenia,
Jednak Jezus je docenia:
„Gdy nastąpi ich milczenie,
To będą wołać kamienie”.

Powiem coś oczywistego:
Już start Tygodnia Wielkiego!
Najważniejsze wydarzenia,
Które dotyczą zbawienia.
Jak przeżywać je będziemy?
Czy dla Boga czas znajdziemy?
Święte Triduum przed nami
Z przepięknymi liturgiami
W czwartek, piątek i sobotę.
Czy mamy na to ochotę?
Życzę wiary umocnienia,
Na tym kończę. Do widzenia!!!


x. P.3.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz