19.01.2020 - 2 Niedziela Zwykła, rok A

Z Ewangelii według świętego Jana

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”.
Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi". Jan dał takie świadectwo: "Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym".

Koleżanko i kolego!

Jan ujrzał podchodzącego

W jego oto stronę Pana.

Wnet zabrzmiały słowa Jana.

Zwie Barankiem Zbawcę swego,

Gładzi grzech świata całego.

Prorok dodał też z radością,

Mistrz przewyższył go godnością,

Gdyż był wcześniej od Chrzciciela.

Przyszedł On do Izraela,

Nastąpiło objawienie

Poprzez w Jordanie ochrzczenie.

Duch nad Chrystusem zstępował,

Przez to Jan się zorientował,

Że jest chrzczonym Pan kochany,

Co ma zbawić wszystkich plany.

Różne w życiu mamy wzory.

Jan przykładem jest pokory.

Na sobie nie zatrzymuje,

Lecz do Jezusa kieruje.

On dla Zbawcy się uniża,

By Mistrz mógł królować z krzyża.

Ma w sobie dużo odwagi,

Nie chce być w centrum uwagi.

A czy my się uniżamy,

Jezusa w środku stawiamy?

Chcemy być Boga sługami,

Czy raczej celebrytami?

Spójrzmy jeszcze raz na Jana,

Jego postawa wskazana!

Uczmy się wciąż uniżenia!

Na tym kończę. Do widzenia!!!

x. P.3.