Z Dziejów Apostolskich
Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: "Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa". Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce. A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.
Moi drodzy chrześcijanie!
Spójrzmy na pierwsze czytanie.
Gdy grono uczniów wzrastało,
To wielu ludzi szemrało,
Że gdy jałmużnę dawano,
To wdowy zaniedbywano.
Dwunastu wnet reaguje,
Z uczniami się kontaktuje.
Mówią, że tak być nie może,
By zaniedbać słowo Boże,
A stołami się zajmować.
Należy to zreformować!
Siedmiu mężów więc wybrali,
Co się sławą wyróżniali,
Pełnych też Ducha Świętego
Do dzieła pomocowego.
Wzięli Filipa, Prochora,
Tymona i Nikanora,
Parmenasa i Szczepana.
Do tej szóstki jest dodana
Mikołaja też osoba.
Apostołom się spodoba
Zestaw diakonów wybrany?
Tak! Oto jest przedstawiany.
Ręce na nich nakładają,
Modlą się i posyłają.
Słowo Boże rozgłaszane,
Nawrócenia notowane.
Kapłani przyjmują wiarę.
Jeruzalem, miasto stare,
Cieszy się nawróceniami,
Wielu staje się uczniami.
Dobrze, że Kościół pomaga,
Kiedy człowiek niedomaga,
Ma problemy materialne.
Nieść pomoc? To naturalne!
Jednak pamiętać nam trzeba:
Kościół prowadzi do nieba!
To jego pierwsze zadanie:
W zbawieniu nam pomaganie.
Charytatywne działanie
Ważne, lecz na drugim planie.
Miłość do człeka drugiego
Wzywa do czynienia tego.
Kochać bliźniego i Boga,
Oto jest do nieba droga!
Niech słyszane Boże słowo
Wciąż przemienia nas na nowo,
A przykazanie miłości
Prowadzi nas do świętości!!!
x. P.3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz