Okres zwykły już w Kościele,
gromadzimy się w niedzielę,
by przez w Mszy uczestniczenie
przed oczyma mieć zbawienie.
W Słowie Bożym mamy Jana.
Stał z uczniami. Kiedy Pana
spotkał on przechodzącego,
rzekł, że Baranka Bożego
ujrzał. Kiedy usłyszeli
uczniowie, zaraz bieżeli,
choć Mistrza jeszcze nie znali.
Spytał ich, czego szukali.
„Gdzie mieszkasz?” Zbawcę spytali.
Powiedział, by zobaczyli,
a oni tak postąpili.
Gdy owe miejsce poznali,
to dnia tego pozostali,
wtedy w Niego uwierzyli.
Nie tracili ani chwili,
by się dzielić wiadomością,
co się stała ich radością.
Andrzej do brata swojego
powiedział: „Wytęsknionego
Mesjasza ja napotkałem
i zapoznać z Nim cię chciałem”.
Do Chrystusa się udali,
wielką miłością pałali.
Gdy brata andrzejowego
Pan zobaczył, rzekł do niego:
„Byłeś jako Szymon zwany,
będziesz Piotrem nazywany”.
Postawmy sobie pytanie,
chciejmy odpowiedzieć na nie:
czego my w życiu szukamy,
czy swą wiarę pogłębiamy?
Poszukujmy wciąż Jezusa,
nie tylko kiedy pokusa
w naszą codzienność się wkrada.
Gdy nam dobrze się układa,
to również przy Mistrzu trwajmy,
do Niego przyprowadzajmy
tak jak Andrzej innych ludzi.
Niech się wiara w sercach budzi!
Żyjmy zawsze słowem Boga,
gdyż to jest do nieba droga!!!
x. Paweł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz