Wszyscy przyjaciół mieć chcemy,
ale nie zawsze znajdziemy.
Jeśli ich nie posiadamy,
to jednego w niebie mamy!
Ojciec Syna umiłował,
a Jezus ku nam skierował
także wielki dar miłości,
wzywa nas do wzajemności.
Pan wręczył nam przykazania,
mamy więc zobowiązania.
Chrystus pragnie się radować,
każdego z nas obdarować
radością, którą posiada.
Pomóc ma w tym cenna rada,
abyśmy się miłowali,
w miłości Mesjasza trwali.
Gdy ktoś życie swe oddaje,
w obronie przyjaciół staje,
jest to pełnia poświęcenia.
Czy jednak każdy docenia
ofiarę krzyżową Pana?
Za nas była dokonana!
Jezus do świętości wzywa,
przyjaciółmi nas nazywa.
Już nie jesteśmy sługami,
lecz Zbawiciela uczniami.
Mesjasz wszystko nam przekazał,
co Jego Ojciec nakazał.
Pan nas prosi, moi mili,
byśmy owoc przynosili.
Jesteśmy przezeń wybrani
i do miłości wezwani.
Wolę Bożą wypełniajmy,
do nieba się przybliżajmy!
x. Paweł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz