Z Ewangelii według świętego Łukasza.
Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman. Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.
W naszych myślach dziś wracamy
Do słów, które pewnie znamy,
Gdyż jest kontynuowana
Ewangelia usłyszana
Przez nas wszystkich tydzień temu.
Proszę, nie pytajcie: czemu?
Jezus przez wielu chwalony
Jest też dobrze kojarzony.
Przez to właśnie wydarzenie
Zaszło nieporozumienie,
Bo słuchacze się dziwują,
Lecz słów Jego nie przyjmują.
Kojarzą Go od małego,
Nie potrafią uznać tego,
Że to Pan zapowiedziany,
Bo w sposób niespodziewany
Miał się On na świecie zjawić,
Żydów z niewoli wybawić.
Gdy Chrystus dalej przemawia,
Mową tłum w złość wielką wprawia.
Z góry ma być Mistrz zepchnięty,
Jednak odchodzi nietknięty.
Ludzie tak się zachowali,
Bo Zbawcy nie rozpoznali.
Na swój obraz Go stworzyli,
Tak jak Go wyobrazili.
Rodzi się czasem pokusa,
By własny obraz Jezusa
Na własne potrzeby tworzyć
I w jakieś tam ramy włożyć.
Koleżanko i kolego!
Przyjmujmy Boga takiego,
Jakim On nam się objawił
I w Piśmie Świętym przedstawił!
Słowo Boże wypełniajmy,
Do nieba się przybliżajmy!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz