Z Ewangelii wg św. Łukasza
Jezus ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy. Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł. Odwiążcie je i
przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie?, tak powiecie: Pan go potrzebuje. Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: Czemu odwiązujecie oślę? Odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach. Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom. Odrzekł: Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą.
Oraz Łk 22,14-23.56
„Hosanna!” w sercu mówimy,
Gdy życiem Boga Chwalimy.
„Ukrzyżuj!” zaś powtarzamy,
Kiedy grzechy popełniamy.
Od euforii do wściekłości,
Lub też od zła do miłości.
Wjazd Chrystusa Najwyższego
I męka Syna Bożego.
Zapytam, nie od niechcenia:
Co wspomniane wydarzenia
Z każdym z nas wspólnego mają?
Codzienność nam przenikają.
Mamy aż nadto dowodów,
By jak Apostoł Narodów
Rzec, żeśmy nieszczęśnikami.
Chcemy żyć ideałami,
Lecz miast dobra, które chcemy,
Często zło wykonujemy.
Otwierajmy się na Boga!
Niech Jego krzyżowa droga,
Męka oraz zmartwychwstanie
Dadzą nam w niebie mieszkanie.
Wypełniajmy polecenia
Zbawiciela. Do widzenia!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz