23.10.2016 - 30 Niedziela Zwykła, rok C

Z Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści,
cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.

Raz dwóch mężczyzn się modliło.

Jeden czynił to aż miło.

Człowiek, który był celnikiem

Wiedział dobrze: jest grzesznikiem.

Nie śmiał spojrzeć w stronę nieba,

Łaski Pana było trzeba.

Drugi był faryzeuszem.

Wznosił modły z animuszem.

Porównywał się z innymi

I nazywał ich gorszymi.

Dumny był, że sam nie grzeszy.

Z którego z nich Bóg się cieszy?

Z celnika! Dobrze to wiemy!

A jak my postępujemy?

W jaki sposób się modlimy?

Może też pychą grzeszymy?

Ciągle trzeba nam pokory.

Człowiek pyszny, to człek chory.

Przed Panem się uniżajmy,

i pokorze podążajmy

do niebieskiego królestwa

i szczęśliwego jestestwa.

x. P. 3.