Rok liturgiczny kończymy,
albowiem dziś obchodzimy
jego ostatnią niedzielę,
po niej sześć dni, to niewiele.
Potem Adwent rozpoczniemy.
Teraz się zatrzymać chcemy
na tym, co dziś Kościół daje.
Niechaj każdy mi uwierzy:
wszystko do Niego należy.
Nie ma żadnego wyjątku,
On jest Królem od początku.
Nic na świecie nie istnieje,
co poza Mistrzem się dzieje,
a jest tak właśnie dlatego,
że On Bogiem Twym kolego!
Gdy swe życie zakończymy,
wtedy na sądzie ujrzymy
Jezusa Króla Wszechświata.
Spyta o miłość do brata,
także o miłość do siostry.
Oby wyrok nie był ostry.
Co czyniliśmy bliźniemu,
to uczyniliśmy Jemu,
gdyż On w każdym zamieszkuje
i pomocy oczekuje.
Czy o głodnych się troszczymy?
Czy spragnionych napoimy?
Czy chorego odwiedzamy
oraz o przybysza dbamy?
Nawiedzamy więzionego,
przyodziewamy nagiego?
Od tych uczynków miłości
zależy nasz los w wieczności!
Prosimy więc Ciebie, Panie,
by miłości przykazanie
było przez nas przestrzegane,
wtedy niebo będzie dane
temu, kto tak postępuje,
z łaską Bożą współpracuje.
Śmierć nie jest końcem jestestwa,
ale bramą do Królestwa
Pana i Boga naszego.
Chciejmy więc życia wiecznego!
Żyjmy zawsze słowem Boga,
gdyż to jest do nieba droga !!!
x. Paweł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz