Adwent znów rozpoczynamy,
na przyjście Pana czekamy.
Przybędzie na końcu świata.
Wtedy spotka nas zapłata
za ziemskie postępowanie.
Towarzyszy nam czekanie
też na Boże Narodzenie.
Z nim się wiąże utęsknienie,
bo to są rodzinne święta,
które długo się pamięta.
W Maryję się wpatrujemy,
z Nią przygotować się chcemy.
Czynimy to przez roraty.
Są one dla mamy, taty,
nie tylko dla babć, czy dzieci!
Przychodźmy, czas szybko leci.
Zróbmy też postanowienie,
aby wzmocnić swe sumienie.
Przez cały Adwent w nim trwajmy
i swoje życie zmieniajmy.
Jak odźwierny czuwać mamy,
albowiem daty nie znamy
powrotu Pana naszego
przy końcu świata. Dlatego
spać w tym czasie nie możemy,
jeśli spotkać się z Nim chcemy.
Przyjdzie z rana lub z wieczora,
nam nie jest znana ta pora.
Dał nam o wszystko staranie,
wyznaczył również zadanie.
Jesteśmy Mistrza sługami,
bądźmy dobrymi uczniami.
Trwajmy wciąż w Bożej radości,
będąc zawsze w gotowości,
by stanąć przed Pana tronem,
gdy się wszystko skończy zgonem.
Żyjmy zawsze słowem Boga,
gdyż to jest do nieba droga !!!
x. Paweł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz