Z Ewangelii według świętego Marka
Jezus nauczając mówił do zgromadzonych: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok.
Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.
Czy potrafimy żyć w pokorze,
Tak jak przystało na dzieci Boże?
Gdy na imprezach się zjawiamy,
To w którym miejscu wtedy siadamy?
Co o przechodniu sobie myślimy,
Jeśli „dzień dobry” nie usłyszymy?
A czy chwalimy się nowym ubiorem,
Bo chcemy zostać kreacji wzorem?
Może też na pokaz blisko Boga trwamy
I ubogich objadamy?
Właśnie takie postępowanie
Ty potępiasz dziś dobry Panie!
Jesteśmy wezwani do cichości,
Prawdziwej wobec Boga i bliźnich miłości.
Ważne są nasze czyny i słowa.
Pomagajmy innym jak uboga wdowa!!!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz