Z Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus powiedział do swoich uczniów: Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna
Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym.
Kolejny Adwent przed nami staje.
Ten święty czas znów Bóg nam daje,
Byśmy się nieco zatrzymali,
O przyjściu Pana pamiętali.
Nastąpi bowiem koniec świata,
Choć nie jest znana jego data.
Wciąż gotowości nam więc potrzeba,
Ażeby dostać się do nieba.
Różne znaki koniec poprzedzą,
Lecz wszyscy doskonale wiedzą,
Że one wciąż się pojawiają,
Przez to nam przypominają,
Że dnia ani chwili my nie znamy,
Kiedy się z naszym Stwórcą spotkamy.
Niech serca nie będą ociężałe!
Żyjmy zawsze na Bożą chwałę!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz