Z Ewangelii według świętego Marka.
Jezus powiedział do swoich uczniów: W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze
swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo! Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec.
Każdego dnia, gdy wstajemy,
Te same zajęcia wykonujemy:
Jemy śniadanie, do szkoły gnamy
Lub do pracy. Następnie wracamy,
Trochę po domu się pokręcimy
I o kolejnym dniu myślimy.
Ale czy ów dzień nastanie?
O tym tylko Ty wiesz, Panie!
A jeśli przyjdziesz jeszcze dziś w chwale,
A my się tego nie spodziewamy wcale?
Może nie będzie kolejnego brzasku,
Może księżyc nie da swego blasku.
Pamiętajmy, że świat nie jest wieczny.
Bądźmy gotowi na sąd ostateczny!
x. P. 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz