Coś powiedzieć ja Wam muszę:
niedobrzy faryzeusze,
którzy Pana nie lubili,
taki podstęp wymyślili:
uczniów do niego posłali,
by Chrystusa przyłapali
na istotnym dla nich słowie.
Czekali, co im odpowie.
Gdy przed Jezusem stanęli,
to do Niego powiedzieli,
że prawa Jego nauka,
drogi Bożej zawsze szuka,
więc pytanie jedno mają
i odpowiedzi szukają.
Sprawa ta już była stara,
a dotyczyła Cezara.
Czy płacić podatek jemu,
a jeśli nie, no to czemu?
Jezus poznał, że ze złości
pytali i z przewrotności.
O monetę ich poprosił,
gdy ją dostał, dalej głosił:
„gdy spojrzymy na denara,
czyj tu obraz jest?” „Cezara!”
Pan usłyszał w odpowiedzi.
Na koniec rzekł do gawiedzi,
jak należy postępować,
od tego nie odstępować.
Zapamiętaj to kolego:
dać Cezarowi, co jego
oraz Bogu to, co Boga!
Taka jest właściwa droga.
Ważna dla nas ta nauka,
albowiem wielu dziś szuka
nieuczciwych możliwości
niższej podatków płatności.
Można obejść każde prawo,
ale Pan nie powie: brawo.
To, co dla nas przebiegłością,
dla Jezusa jest grzesznością!
Wiedzą o tym wszystkie matki:
należy płacić podatki!
Ja choć jestem wikariuszem
również płacę, no bo muszę.
Płaci proboszcz i parafia,
gdyż podatek wszystkich trafia.
Może nas ogarnąć trwoga:
ziemska władza jest od Boga.
Uczciwe postępowanie
wobec państwa, wypełnianie
praw to przejaw naszej wiary.
Każdy więc z nas – młody, stary
ma być dobrym patriotą,
Bogu chodzi właśnie o to.
Są sytuacje wyjątkowe
w których przepisy państwowe
nie mogą być wypełnione:
gdy są grzechem naznaczone.
Jeśli więc godzą w sumienia,
wtedy są do odrzucenia.
Chciejmy być patriotami,
dobrymi chrześcijanami!
Żyjmy zawsze słowem Boga,
gdyż to jest do nieba droga!!!
x. Paweł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz